နှာ ခေါ င်း ကို တေ့ ပြီး သ န တ် နဲ့ အ ပ စ် ခံ ရသူ နှာ ခေါ င်း ကို တေ့ ပြီး သ န တ် နဲ့ အ ပ စ် ခံ ရသူ ဆယ်တန်းကျောင်းသားတန်းကျောင်းသား
လူငယ်တချို့ဟာ စစ်အာဏာရှင်ကိုဆန့်ကျင်တဲ့ တော်လှန်ရေးအတွက် သူတို့အသက်ကို ပေးလှူသွားဖို့ ကြိုတင်ပိုင်းဖြတ်ထားကြတာကိုတွေ့ရပါတယ်။မိမိ ကျဆုံးရင် ကို ယ် ခ န္ဓာ အ စိ တ် အ ပို င်းတွေကို လှူဒါန်းလိုက်ပါလို့ မှာကြားထားခဲ့သူမျိုးရှိသလို ေ သတ မ်းစာကြိုတင် ရေးထားခဲ့သူမျိုးလည်း ရှိပါတယ်။..
လူတိုင်းလိုလိုက အသက်လောက်အဖိုးတန်တာ ဘာမှမရှိဘူးလို့ ယူဆထားကြချိန်မှာ သူတို့ကတော့ အဖိုးအတန်ဆုံးဆိုတဲ့ အဲဒီအသက်ကိုပေးလှူဖို့အထိ စိတ် ပို င်းဖြ တ်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ တကယ်လည်း ေ သ လောက်တဲ့ အ န္တ ရာ ယ်ကို မျက်တောင်မခတ်ဘဲ ရဲရဲကြည့်ပြီး ရင်ဆိုင်သွားကြတာတွေကို မြန်မာနိုင်ငံ..
အနှံ့အပြားမှာတွေ့ခဲ့ရပါတယ်။သူထူးစံဟာလည်း အဲသလိုလူငယ်တွေထဲမှာ တယောက်အပါအဝင်ဖြစ်ပါတယ်။ငါမရှိတော့ရင်မငိုကြနဲ့ စစ်သားတွေ သ န တ် နဲ့ ပ စ် သ တ်တာ ကို မခံရခင် တပတ်လောက်အလိုက သူ့ရဲ့ facebook post တခုမှာ “မနက်ဖြန် ဆန္ဒသွားပြရင် ေ သ နိုင်တာမို့၊ ငါမရှိတော့ရင် မငိုပါနဲ့” လို့ သူကိုယ်တိုင်ရေးသားခဲ့ပါတယ်။..
“သိပ်သနားစရာကောင်းတာပဲ။ နောက်တပတ်လောက်အကြာမှာ လူမ ဆ န် လော က် အောင် ရ က် စ က် တဲ့နည်းမျိုးနဲ့ သူ အ သ တ် ခံ ရ လိမ့်မယ်ဆိုတာ သူကြိုသိမှာမဟုတ်ဘူး။ သူ့အတွက်တမြို့လုံးက ယူကျုံးမရဝမ်းနည်းကြရလိမ့်မယ်လို့လည်း သူထင်ထားမှာ မဟုတ်ဘူး။” လို့ မြင်းခြံသူ မမြတ်မြတ်ကပြော ပါတယ်။..
မတ်လ ၂၉ ရက် မွန်းလွဲပိုင်းမှာ သူထူးစံဟာ သူ့ညီရဲ့ တယ်လီဖုန်းကို တောင်းယူကြည့်ပြီး ဖုန်းထဲမှာ သိမ်း ထားတဲ့သူ့ပုံတွေကို ဖျ က် ခဲ့ပါတယ်။ “ဒါတွေက လုပ်မနေပါနဲ့ကွာဖိုင်လေးပါတယ်။ နောက်ဆိုရင် ညီလေးနဲ့ အဖေတို့ အမေတို့ ၃ ယောက်ပဲ ရှိတော့မှာပါ။ အစ်ကိုကြီးက လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်မှာမို့ စိတ်ထဲမထားပါနဲ့။..
အမေ့ကိုပဲ စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားပါ။ ငါ့ပုံတွေ သိမ်းထားမနေပါနဲ့ လို့ပြောပြီး ဖျ က်သွားတာ”လို့ သူထူးစံရဲ့ဦးလေး ကိုမင်းကိုနိုင်က ဘီဘီစီကို ပြောပါတယ်။”သူဘာလို့ အဲသလို ဖျ က်သွားတယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လိုမှ နားမလည်နိုင်ကြဘူးဗျ။ သူ ေ သ မှာကို သိနေသလားလို့တောင် ထင်မိတယ်။..
သူ့ဓာတ်ပုံကို ရဲတွေတွေ့ရင် သူ့ညီကို အ န္တ ရာ ယ် ပေးမှာစိုးလို့ပဲ ဖျ က်တာလားတော့ မပြောတတ်ပါဘူး။” လို့ကိုမင်းကိုနိုင်က ဘီဘီစီကို ပြောပါတယ်။ အဲသလို ဖုန်းထဲက ဓာတ်ပုံတွေကို ဖျ က် တာဟာ သူ အ ပ စ် မ ခံရခင် နာရီဝက်အလိုမှာ ဖြစ်ပါတယ်။အမေတို့ ခေတ်ကလို သားတို့ ထားခဲ့လို့ မဖြစ်ဘူးသူထူးစံဟာ..
အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ် ဆယ်တန်းကျောင်းသားတယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ မြင်းခြံမြို့ အမှတ် ၄ အထက် တန်းကျောင်းမှာ ပညာသင်ပါတယ်။ ဘောလုံးကန်ဝါ သနာကြီးသူ တယောက်ပါ။သူဟာ အစ္စလာမ်ဘာသာဝင်တယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့တခြားနာမည်တခုက ကဖီးလို့လည်း ခေါ်ပါတယ်။ သူ့မိဘတွေက ဦးအောင်မြင့်ဦး..
နဲ့ ဒေါ်ယဉ်မာချိုဖြစ်ပြီး သူ့မှာညီတယောက်လည်း ရှိပါတယ်။”သူကတော့ ဒီကိစ္စကြီးကို အောင်မြင်ဖို့အတွက် အမြဲတမ်းကြိုးစားနေတယ်တဲ့။ ကျွန်မကို အမြဲတမ်း အဲသလိုပြောတယ်။ ကျွန်မက ငါ့သားရယ် အမေ့ကို ငဲ့ပြီးတော့လို့၊ တော်ရုံတန်ရုံဟာလေးတွေကိုလို့၊ ဘာမှမလုပ်ဘဲ နေပါလားလို့၊ ဟိုနားသည်နားတွေလည်း မသွားပါနဲ့..
လို့ ကျွန်မကပြောတော့ အမေတဲ့၊ ဒီဟာ သားတို့မျိုးဆက်တွေအတွက် ဒီဥစ္စာလုပ်ရမှာ။ အမေတို့ခေတ်တွေကလို ထားခဲ့လို့မရဘူးလို့ ကျွန်မကို အမြဲပြောတယ်။”ရဲက လိုက်လံရှာဖွေနေလို့ အခုအချိန်အထိ ပုန်းရှောင်နေရဆဲဖြစ်တဲ့ မိခင်ဒေါ်ယဉ်မာချိုက ဘီဘီစီကို ပြောပြတာပါ။”အဲဒီနေ့မနက်ကတော့ အမေတဲ့။..
သားတို့ကိုများ မဲနေတာလားမသိဘူးတဲ့။ တို က် ပွဲကတော့ ကိုယ်တိုင် တို က် မှပဲ အဆင်ပြေတော့မယ်တဲ့။ အဲသလိုပြောပါတယ်။”သားတို့ကိုများ မဲနေတာလားမသိဘူးဆိုတဲ့စကားနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူထူးစံရဲ့ဦးလေး ကိုမင်းကိုနိုင်က ရှင်းပြပါတယ်။ သူတို့တပ်ဖွဲ့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို ဘီယာဆိုင်တဆိုင်က ရဲကိုဖုန်းဆက်ပြီး..
လှမ်းခေါ်သတင်းပေးတဲ့အတွက် သူတို့အဖွဲ့ကို မဲနေတာလားမသိဘူးလို့ သူထူးစံကပြောတာ ဖြစ်ပါတယ်။”အဲဒီ ၂၉ ရက်မနက်စောစောပိုင်း ဘုရားလမ်းသပိတ်ခံတပ်ကို ရဲအယောက် ၂၀ နဲ့ စစ်ကား ၁ စီးရောက်လာပါတယ်။ အင်အားချင်းသိပ်ကွာလို့ ပထမအကြိမ်မှာ သပိတ်အဖွဲ့က ပြန်ဆုတ်ပေးလိုက်ရပါတယ်” လို့ ကိုမင်းကိုနိုင်က ဆိုပါတယ်။..
ဘုရားလမ်းတဝက်မှာ ရှိတဲ့ သူတို့ခံတပ်ကို ရဲနဲ့စစ်တပ်က ၃ ကြိမ်တိုင်တိုင် လာရောက် ဖြို ခွဲ ပါတယ်။ ဒုတိ ယအကြိမ် ဖြို ခွဲ အပြီးမှာ သပိတ်ဘက်က အင်အားသိပ်နည်းနေတဲ့အတွက် အမှတ် ၆ ကွေ့ကြီးက သပိတ်အဖွဲ့လူငယ်တွေက လာရောက်အားဖြည့်ကြပါတယ်။ အဲသလိုလာရောက်အားဖြည့်တဲ့အချိန်မှာ သတင်းပေးသူရှိတဲ့အတွက် ရဲနဲ့စစ်တပ် ရောက်လာကြပါတယ်။..
“တပ်ကူလာတဲ့ ကျွန်တော်တို့က လေ သ န တ် စမ်းသပ် ပ စ် ဖော က် တဲ့အချိန်မှာ ရပ်ကွက်ထဲက ဘီယာဆိုင်တဆိုင်က သူတို့ကလေးလန့်လို့ဆိုပြီး ဆူကြဆဲကြလို့ တခြားတဖက်က ရပ်ကွက်ပြည်သူတွေ၊ အနီးအနား သပြေပင် ဘုန်းကြီးကျောင်းက သံဃာတွေနဲ့ပါ စကားများကြပါတယ်။ အဲဒီနောက်မှာ သူတို့က..
စစ်တပ်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တာကို ကျွန်တော်တို့ကြားကြရတာပါ” လို့ ကွေ့ကြီးသပိတ်အဖွဲ့က အကူလာတဲ့ ကိုခန့်က ပြောပါတယ်။စစ်တပ်က ဘုရားလမ်းထိပ်မုခ်ဦးကနေ သ န တ် နဲ့ ပ စ် ဆင်းလာသလို အမှတ် ၁၂ ရက်ကွက် ကွက်သစ်ဘက်ကနေလည်း ဝင်လာကြတဲ့အတွက် သူထူးစံတို့ဟာ သူတို့အိမ်ရှိတဲ့ ဘုရားလမ်းဘေးဖက် လမ်းသွယ်ထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့ကြပါတယ်။..
“ကျွန်တော်တို့က ရုတ်တရက် ပေ ၁၀၀ လောက်ကနေ အနီးကပ် ကပ် အ ပ စ် ခံ လိုက်ရသလိုဖြစ်သွားပြီး လမ်းထဲပြေးဝင်လာကြတယ်” လို့ကိုမင်းကိုနိုင်က ပြောပါတယ်။”ဘေးက ဒလန်အိမ်တအိမ်ထဲမှာ စစ်သားတွေကြိုစောင့်နေတာကို ကျွန်တော်တို့ မသိလိုက်ဘူး။ ပြေးပြေးလို့အော်ပြီး သူလည်းပြေးတဲ့အချိန် လမ်းထောင့်နားရောက်တော့ ကျ ည် ဆ န် က ဘေးက ဝ င် လာ..
ပြီး သူထူးစံကို နော က် စေ့ ရှ ပ် မှ န် ပြီး ဖု တ် က နဲ လဲသွားတာပဲ ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က သူထူးစံကို ဆွဲဖို့ ပြန်လှည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လိုပဲ သူထူးစံကို ဆွဲဖို့လှည့်လာတဲ့ တယောက်ကို ဗို က် သ န တ် မှ န် ပြီး ထ ပ် လဲသွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော်နဲ့နီးတဲ့သူ့ကိုပဲ ဆွဲခေါ်ပြီး…
လှည့်ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ နောက်ထပ် စစ်သားတွေရောက်လာတော့ သူထူးစံကို ပြန်မဆွဲနိုင်တော့ဘူး။” လို့ ကွေ့ကြီးသပိတ်အဖွဲ့က အကူလာသူ ကိုခန့်က ဆိုပါတယ်။”လဲကျသွားတဲ့အချိန်မှာ ကဖီးက စကားပြောနိုင်ပါသေးတယ်။ လဲနေရာကနေ လက်သုံးချောင်းထောင်ပြပြီး တခုခုလှမ်းပြောလိုက်သေးတယ်။..
သ န တ်သံတွေ ဆူညံနေတော့ ဘာပြောတယ်ဆိုတာတော့ မ ကွဲ လို က်ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ စစ်သားတွေ သူ့အနားရောက်လာပြီး ခွ ပ် ဒေါ င်း သွေ း နီ တယ်ဆိုတာ မင်းတို့လားကွလို့ပြောပြီး နှာ ခေါ င်း ကို သ န တ် နဲ့ တေ့ ပြီး ပ စ် ချ လိုက်တာပါပဲ။”ကဖီးခေါ် သူထူးစံရဲ့ဦးလေး ကိုမင်းကိုနိုင်က ဘီဘီစီကို ပြောပြတာ ဖြစ်ပါတယ်။..
ကိုသူထူးစံနဲ့ အတူ နောက်ထပ် ၃ ယောက်လည်း အဲဒီနေ့က မြင်းခြံမှာ ကျ ည် ဆ န် ထိ မှ န် ကျဆုံးခဲ့ပါတယ်။ ကိုလှိုင်ဝင်းဆိုသူကတော့ ကျ ည် ဆ န် ထိ မှ န်လပြီးတဲ့နောက် ခြေ သ လုံး၊ ခြေ ဖ ဝါးတို့မှာ ဓာ း နဲ့ အချ က် ပေါ င်း များ စွာ မွှ မ်း သွား တာကို ခံ ခဲ့ ရတယ်လို့ မျက်မြင်သက်သေတွေက ပြောပါတယ်။..
သူကတော့ အသက် မ ေ သ ဆုံး ဘဲ ဆေးကုသပြီး ပြန်လည်ကျန်းမာလာတယ်လို့ မြင်းခြံမြို့က ဒေသခံတချို့က ဘီဘီစီကို ပြောပါတယ်။..
မိခင်သောက
“စက် သ န တ် လိုဟာမျိုးကြီးနဲ့ အကြော်ဆိုင်ထောင့်ကနေ ကျွန်မတို့လမ်းထဲကို ဆ က် တို က် ပ စ် တာ။ ဆက်တိုက်ဆွဲတာ။ ကျွန်မတို့မိသားစုက ကြော က်လို့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပုန်းနေကြရတာ။ အဲသလို ပ စ်နေတုန်းမှာပဲ လမ်းထဲမှာကလေးတွေ ၁၀၀ လောက် ရှိလာတယ်။ ၃ နာရီမတ်တင်းလောက်ကျ ကျွန်မသားသူထူးစံ ထိ သွား ပြီ၊ ထိ သွား ပြီး နော က် စေ့ ရှ ပ် မှ န်သွားတာဆိုပြီး ကြားရတာပဲ။..
ကျွန်မမောင်တွေက ဆွဲဖို့သွားတော့ သူတို့က သ န တ် နဲ့ လှ မ်း ပ စ်လို့ ရှေ့တိုးမရဘဲ ပြန်လှည့်ပြေးလာခဲ့ရတယ်။ နောက်ထပ် ကျွန်မတို့အသိကလေး ၂ ယောက်လည်း ကျသွားပါတယ်။ အဲဒီနောက် ကျွန်မသားလေးကို ဒီ ကု လာ း လေး ကလည်း မ ေ သ နိုင်ဘူးဆိုပြီး နှာ ခေါ င်း ထဲ သ န တ် ထ ည့် ပြီး ပ စ် သွားတယ်လို့ မြင်တဲ့သူတွေက ပြောတယ်” လို့ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ယဉ်မာချိုက ငိုရင်းနဲ့ပြောပြပါတယ်။..
ငိုရင်းနဲ့ အသံတိမ်ဝင်သွားလို့ ခဏနားပြီးမှ ဒေါ်ယဉ်မာချိုက ဆက်ပြောပါတယ်။”အ လော င်း ကိုလည်း ၁ နာရီလောက်ကြာတဲ့အထိ မကောက်နိုင်ဘူး။ နာရေးကူညီဆောင်ရွက်တဲ့ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို အကူအညီတောင်းတော့ သူတို့လည်း အကူအညီမပေးနိုင်ဘူးလို့ အသင်းကပြောတယ်။ နောက် ၁ နာရီလောက်ကြာတော့မှ..
သပြေပင်ကျောင်းက ဦးဇင်းတွေနဲ့ ကျွန်မမောင်တယောက်နဲ့ ထွက်ပြီး အ လော င်း သွားကောက်ရတယ်။ ကောက်ပြီးတော့လည်း သူတို့က ပ စ် ခ တ် နေလို့ ကလေး အ လော င်း ကို အိမ်မှာထားခဲ့ပြီး ကျွန်မတို့က သပြေပင်ကျောင်းတိုက်ထဲ၊ဘုန်းကြီး ကျောင်းထဲသွားနေရတယ်။ ည ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ်လောက်ကျတော့ ကျွန်မတို့အိမ်ကို တခါလာ ပ စ် ပြ န်တယ်။..
ကျွန်မတို့အိမ်ကို သက်သက် လာ ပ စ် တာ။ ကျွန်မတို့ မှာ ကလေး အလော င်း ကို တယောက်တည်း အိမ်မှာထားခဲ့ပြီး ကျွန်မတို့က အိမ်မပြန်ရဲလို့ ဘုန်းကြီး ကျောင်းထဲမှာ နေရတယ်။ ကလေးအ လော င်းနားလည်း မကပ်ရဘူး။ ကိုယ့်သားသမီး ေ သလို့တောင် ထိုင်ကြည့်ပြီး ငိုလည်း မငိုရဲတဲ့အဖြစ်။”..
“အစက ကလေးအ လော င်းကို စောင့်နေတဲ့ မောင်နှစ်ယောက်လည်း သူတို့ လာ ပ စ် တော့ အိမ်နောက်ဖက်ကနေ မြက်ခင်းပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်တွားသွားပြီး ဘုန်းကြီးကျောင်းဘက်ထွက်ပြေးရတယ်။ အိမ်ကို မီ း ကြိုး တွေရော ထရန်စဖော်မာတွေရော သ န တ် နဲ့ပ စ် သွားတယ်။ ဝါယာတွေကို အိမ်တံခါးပေါက်တွေအားလုံးမှာချိ တ် ပြီး လျှော့ တို က် သွားတယ်။”..
“မနက်လင်းတော့ ၆ နာရီထိုးလောက်မှ ကလေးအလော င်းရော ရှိသေးရဲ့လားဆိုပြီး သွားကြည့်ရတယ်။ နာရေးလည်း ဘယ်သူမှမလာရဲဘူး။ အချိန်လည်း သတ်မှတ်ပြီး မကြေညာနိုင်လိုက်ပါဘူး။ အသုဘကားလေးရယ်၊ ကျွန်မတို့ မိသားစုကားလေး ၂ စီးရယ် စုစုပေါင်း ကား ၃ စီးနဲ့ပဲ ပို့လိုက်ရတယ်။”..
“အဲဒီအချိန်ကတည်းက ကျွန်မတို့ ထွက်ပြေးနေရတာလည်း နှစ်နေရာရှိပြီ ပြောင်းရတာ။ သူတို့ကိုကြောက်လို့ ကျွန်မတို့ပုန်းနေရတာ။ ကျွန်မတို့ ပထမနေတဲ့နေရာကို သိသွားပြီး ဒီမှာနေလို့မရဘူးဆိုပြီး လာ ခြိ မ်း ခြော က်တယ်။ ကျွန်မတို့ ဘာသာရေးထုံးစံအရ သူဆုံးတဲ့နေရာမှာ ဆွမ်းတရားနာဖို့တောင် ခုထိမလုပ်ရဘူး။ အပြင်မှာပဲ လုပ်ရတယ်။ အိမ်မှာခုထိ ကလေးရဲ့ သွေ း တွေတောင် မသု တ် ရသေးပါဘူး။”..
အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ် ဆယ်တန်းကျောင်းသား သူထူးစံကို မြင်းခြံမြို့ ဆူးဖြူကုန်းသုသာန်မှာ မတ်လ ၃၀ ရက်နေ့က တခြားလိုက်ပါပို့ဆောင်သူတွေမပါဘဲ မိသားစုသက်သက်နဲ့ သင်္ဂြိုဟ်ခဲ့ရပါတယ်။ မတ်လ ၃၀ ရက်မှာလည်း မြင်းခြံမှာ ဆက်လက် ပ စ် ခ တ်နေတာကြောင့် သူထူးစံရဲ့နာရေးကို ဘယ်သူမှ မတက်ရောက်နိုင်ခဲ့ပေမဲ့ မြို့သူမြို့သား အများအပြားက..
ဝမ်းနည်းကြေကွဲကြတယ်ဆိုတာ လူမှုကွန်ရက်စာမျက်နှာပေါ်မှာတွေ့ရပါတယ်။ငါ ေ သရင်မငိုကြပါနဲ့လို့ သူကမှာခဲ့ပေမဲ့ သူ ေ သတော့ သူ့မိသားစုသာမက လူအများအပြားက မျက်ရည်ကျခဲ့ကြရကြောင်း လူမှုကွန်ရက်မှာ ရေးသားပြောဆိုထားကြပါတယ်။..
Zawgyi
ႏွာ ေခါ င္း ကို ေတ ့ ၿပီး သ န တ္ နဲ႔ အ ပ စ္ ခံ ရသူ ႏွာ ေခါ င္း ကို ေတ ့ ၿပီး သ န တ္ နဲ႔ အ ပ စ္ ခံ ရသူ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားတန္းေက်ာင္းသား
လူငယ္တခ်ိဳ႕ဟာ စစ္အာဏာရွင္ကိုဆန႔္က်င္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ သူတို႔အသက္ကို ေပးလႉသြားဖို႔ ႀကိဳတင္ပိုင္းျဖတ္ထားၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။မိမိ က်ဆုံးရင္ ကို ယ္ ခ ႏၶာ အ စိ တ္ အ ပို င္းေတြကို လႉဒါန္းလိုက္ပါလို႔ မွာၾကားထားခဲ့သူမ်ိဳးရွိသလို ေ သတ မ္းစာႀကိဳတင္ ေရးထားခဲ့သူမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။..
လူတိုင္းလိုလိုက အသက္ေလာက္အဖိုးတန္တာ ဘာမွမရွိဘူးလို႔ ယူဆထားၾကခ်ိန္မွာ သူတို႔ကေတာ့ အဖိုးအတန္ဆုံးဆိုတဲ့ အဲဒီအသက္ကိုေပးလႉဖို႔အထိ စိတ္ ပို င္းျဖ တ္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ တကယ္လည္း ေ သ ေလာက္တဲ့ အ ႏၲ ရာ ယ္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ရဲရဲၾကည့္ၿပီး ရင္ဆိုင္သြားၾကတာေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံ..
အႏွံ႔အျပားမွာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။သူထူးစံဟာလည္း အဲသလိုလူငယ္ေတြထဲမွာ တေယာက္အပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္။ငါမရွိေတာ့ရင္မငိုၾကနဲ႔ စစ္သားေတြ သ န တ္ နဲ႔ ပ စ္ သ တ္တာ ကို မခံရခင္ တပတ္ေလာက္အလိုက သူ႔ရဲ႕ facebook post တခုမွာ “မနက္ျဖန္ ဆႏၵသြားျပရင္ ေ သ ႏိုင္တာမို႔၊ ငါမရွိေတာ့ရင္ မငိုပါနဲ႔” လို႔ သူကိုယ္တိုင္ေရးသားခဲ့ပါတယ္။..
“သိပ္သနားစရာေကာင္းတာပဲ။ ေနာက္တပတ္ေလာက္အၾကာမွာ လူမ ဆ န္ ေလာ က္ ေအာင္ ရ က္ စ က္ တဲ့နည္းမ်ိဳးနဲ႔ သူ အ သ တ္ ခံ ရ လိမ့္မယ္ဆိုတာ သူႀကိဳသိမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔အတြက္တၿမိဳ႕လုံးက ယူက်ဳံးမရဝမ္းနည္းၾကရလိမ့္မယ္လို႔လည္း သူထင္ထားမွာ မဟုတ္ဘူး။” လို႔ ျမင္းၿခံသူ မျမတ္ျမတ္ကေျပာ ပါတယ္။..
မတ္လ ၂၉ ရက္ မြန္းလြဲပိုင္းမွာ သူထူးစံဟာ သူ႔ညီရဲ႕ တယ္လီဖုန္းကို ေတာင္းယူၾကည့္ၿပီး ဖုန္းထဲမွာ သိမ္း ထားတဲ့သူ႔ပုံေတြကို ဖ် က္ ခဲ့ပါတယ္။ “ဒါေတြက လုပ္မေနပါနဲ႔ကြာဖိုင္ေလးပါတယ္။ ေနာက္ဆိုရင္ ညီေလးနဲ႔ အေဖတို႔ အေမတို႔ ၃ ေယာက္ပဲ ရွိေတာ့မွာပါ။ အစ္ကိုႀကီးက လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္မွာမို႔ စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔။..
အေမ့ကိုပဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားပါ။ ငါ့ပုံေတြ သိမ္းထားမေနပါနဲ႔ လို႔ေျပာၿပီး ဖ် က္သြားတာ”လို႔ သူထူးစံရဲ႕ဦးေလး ကိုမင္းကိုႏိုင္က ဘီဘီစီကို ေျပာပါတယ္။”သူဘာလို႔ အဲသလို ဖ် က္သြားတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ နားမလည္ႏိုင္ၾကဘူးဗ်။ သူ ေ သ မွာကို သိေနသလားလို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္။..
သူ႔ဓာတ္ပုံကို ရဲေတြေတြ႕ရင္ သူ႔ညီကို အ ႏၲ ရာ ယ္ ေပးမွာစိုးလို႔ပဲ ဖ် က္တာလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။” လို႔ကိုမင္းကိုႏိုင္က ဘီဘီစီကို ေျပာပါတယ္။ အဲသလို ဖုန္းထဲက ဓာတ္ပုံေတြကို ဖ် က္ တာဟာ သူ အ ပ စ္ မ ခံရခင္ နာရီဝက္အလိုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အေမတို႔ ေခတ္ကလို သားတို႔ ထားခဲ့လို႔ မျဖစ္ဘူးသူထူးစံဟာ..
အသက္ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားတေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕ အမွတ္ ၄ အထက္ တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ပါတယ္။ ေဘာလုံးကန္ဝါ သနာႀကီးသူ တေယာက္ပါ။သူဟာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕တျခားနာမည္တခုက ကဖီးလို႔လည္း ေခၚပါတယ္။ သူ႔မိဘေတြက ဦးေအာင္ျမင့္ဦး..
နဲ႔ ေဒၚယဥ္မာခ်ိဳျဖစ္ၿပီး သူ႔မွာညီတေယာက္လည္း ရွိပါတယ္။”သူကေတာ့ ဒီကိစၥႀကီးကို ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အၿမဲတမ္းႀကိဳးစားေနတယ္တဲ့။ ကြၽန္မကို အၿမဲတမ္း အဲသလိုေျပာတယ္။ ကြၽန္မက ငါ့သားရယ္ အေမ့ကို ငဲ့ၿပီးေတာ့လို႔၊ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံဟာေလးေတြကိုလို႔၊ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ေနပါလားလို႔၊ ဟိုနားသည္နားေတြလည္း မသြားပါနဲ႔..
လို႔ ကြၽန္မကေျပာေတာ့ အေမတဲ့၊ ဒီဟာ သားတို႔မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ ဒီဥစၥာလုပ္ရမွာ။ အေမတို႔ေခတ္ေတြကလို ထားခဲ့လို႔မရဘူးလို႔ ကြၽန္မကို အၿမဲေျပာတယ္။”ရဲက လိုက္လံရွာေဖြေနလို႔ အခုအခ်ိန္အထိ ပုန္းေရွာင္ေနရဆဲျဖစ္တဲ့ မိခင္ေဒၚယဥ္မာခ်ိဳက ဘီဘီစီကို ေျပာျပတာပါ။”အဲဒီေန႔မနက္ကေတာ့ အေမတဲ့။..
သားတို႔ကိုမ်ား မဲေနတာလားမသိဘူးတဲ့။ တို က္ ပြဲကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ တို က္ မွပဲ အဆင္ေျပေတာ့မယ္တဲ့။ အဲသလိုေျပာပါတယ္။”သားတို႔ကိုမ်ား မဲေနတာလားမသိဘူးဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူထူးစံရဲ႕ဦးေလး ကိုမင္းကိုႏိုင္က ရွင္းျပပါတယ္။ သူတို႔တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကို ဘီယာဆိုင္တဆိုင္က ရဲကိုဖုန္းဆက္ၿပီး..
လွမ္းေခၚသတင္းေပးတဲ့အတြက္ သူတို႔အဖြဲ႕ကို မဲေနတာလားမသိဘူးလို႔ သူထူးစံကေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။”အဲဒီ ၂၉ ရက္မနက္ေစာေစာပိုင္း ဘုရားလမ္းသပိတ္ခံတပ္ကို ရဲအေယာက္ ၂၀ နဲ႔ စစ္ကား ၁ စီးေရာက္လာပါတယ္။ အင္အားခ်င္းသိပ္ကြာလို႔ ပထမအႀကိမ္မွာ သပိတ္အဖြဲ႕က ျပန္ဆုတ္ေပးလိုက္ရပါတယ္” လို႔ ကိုမင္းကိုႏိုင္က ဆိုပါတယ္။..
ဘုရားလမ္းတဝက္မွာ ရွိတဲ့ သူတို႔ခံတပ္ကို ရဲနဲ႔စစ္တပ္က ၃ ႀကိမ္တိုင္တိုင္ လာေရာက္ ၿဖိဳ ခြဲ ပါတယ္။ ဒုတိ ယအႀကိမ္ ၿဖိဳ ခြဲ အၿပီးမွာ သပိတ္ဘက္က အင္အားသိပ္နည္းေနတဲ့အတြက္ အမွတ္ ၆ ေကြ႕ႀကီးက သပိတ္အဖြဲ႕လူငယ္ေတြက လာေရာက္အားျဖည့္ၾကပါတယ္။ အဲသလိုလာေရာက္အားျဖည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ သတင္းေပးသူရွိတဲ့အတြက္ ရဲနဲ႔စစ္တပ္ ေရာက္လာၾကပါတယ္။..
“တပ္ကူလာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေလ သ န တ္ စမ္းသပ္ ပ စ္ ေဖာ က္ တဲ့အခ်ိန္မွာ ရပ္ကြက္ထဲက ဘီယာဆိုင္တဆိုင္က သူတို႔ကေလးလန႔္လို႔ဆိုၿပီး ဆူၾကဆဲၾကလို႔ တျခားတဖက္က ရပ္ကြက္ျပည္သူေတြ၊ အနီးအနား သေျပပင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သံဃာေတြနဲ႔ပါ စကားမ်ားၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူတို႔က..
စစ္တပ္ကို လွမ္းေခၚလိုက္တာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားၾကရတာပါ” လို႔ ေကြ႕ႀကီးသပိတ္အဖြဲ႕က အကူလာတဲ့ ကိုခန႔္က ေျပာပါတယ္။စစ္တပ္က ဘုရားလမ္းထိပ္မုခ္ဦးကေန သ န တ္ နဲ႔ ပ စ္ ဆင္းလာသလို အမွတ္ ၁၂ ရက္ကြက္ ကြက္သစ္ဘက္ကေနလည္း ဝင္လာၾကတဲ့အတြက္ သူထူးစံတို႔ဟာ သူတို႔အိမ္ရွိတဲ့ ဘုရားလမ္းေဘးဖက္ လမ္းသြယ္ထဲ ေျပးဝင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။..
“ကြၽန္ေတာ္တို႔က ႐ုတ္တရက္ ေပ ၁၀၀ ေလာက္ကေန အနီးကပ္ ကပ္ အ ပ စ္ ခံ လိုက္ရသလိုျဖစ္သြားၿပီး လမ္းထဲေျပးဝင္လာၾကတယ္” လို႔ကိုမင္းကိုႏိုင္က ေျပာပါတယ္။”ေဘးက ဒလန္အိမ္တအိမ္ထဲမွာ စစ္သားေတြႀကိဳေစာင့္ေနတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ မသိလိုက္ဘူး။ ေျပးေျပးလို႔ေအာ္ၿပီး သူလည္းေျပးတဲ့အခ်ိန္ လမ္းေထာင့္နားေရာက္ေတာ့ က် ည္ ဆ န္ က ေဘးက ဝ င္ လာ..
ၿပီး သူထူးစံကို ေနာ က္ ေစ့ ရွ ပ္ မွ န္ ၿပီး ဖု တ္ က နဲ လဲသြားတာပဲ ကြၽန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူထူးစံကို ဆြဲဖို႔ ျပန္လွည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္လိုပဲ သူထူးစံကို ဆြဲဖို႔လွည့္လာတဲ့ တေယာက္ကို ဗို က္ သ န တ္ မွ န္ ၿပီး ထ ပ္ လဲသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔နီးတဲ့သူ႔ကိုပဲ ဆြဲေခၚၿပီး…
လွည့္ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ထပ္ စစ္သားေတြေရာက္လာေတာ့ သူထူးစံကို ျပန္မဆြဲႏိုင္ေတာ့ဘူး။” လို႔ ေကြ႕ႀကီးသပိတ္အဖြဲ႕က အကူလာသူ ကိုခန႔္က ဆိုပါတယ္။”လဲက်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကဖီးက စကားေျပာႏိုင္ပါေသးတယ္။ လဲေနရာကေန လက္သုံးေခ်ာင္းေထာင္ျပၿပီး တခုခုလွမ္းေျပာလိုက္ေသးတယ္။..
သ န တ္သံေတြ ဆူညံေနေတာ့ ဘာေျပာတယ္ဆိုတာေတာ့ မ ကြဲ လို က္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္သားေတြ သူ႔အနားေရာက္လာၿပီး ခြ ပ္ ေဒါ င္း ေသြ း နီ တယ္ဆိုတာ မင္းတို႔လားကြလို႔ေျပာၿပီး ႏွာ ေခါ င္း ကို သ န တ္ နဲ႔ ေတ ့ ၿပီး ပ စ္ ခ် လိုက္တာပါပဲ။”ကဖီးေခၚ သူထူးစံရဲ႕ဦးေလး ကိုမင္းကိုႏိုင္က ဘီဘီစီကို ေျပာျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။..
ကိုသူထူးစံနဲ႔ အတူ ေနာက္ထပ္ ၃ ေယာက္လည္း အဲဒီေန႔က ျမင္းၿခံမွာ က် ည္ ဆ န္ ထိ မွ န္ က်ဆုံးခဲ့ပါတယ္။ ကိုလႈိင္ဝင္းဆိုသူကေတာ့ က် ည္ ဆ န္ ထိ မွ န္လၿပီးတဲ့ေနာက္ ေျခ သ လုံး၊ ေျခ ဖ ဝါးတို႔မွာ ဓာ း နဲ႔ အခ် က္ ေပါ င္း မ်ား စြာ မႊ မ္း သြား တာကို ခံ ခဲ့ ရတယ္လို႔ မ်က္ျမင္သက္ေသေတြက ေျပာပါတယ္။..
သူကေတာ့ အသက္ မ ေ သ ဆုံး ဘဲ ေဆးကုသၿပီး ျပန္လည္က်န္းမာလာတယ္လို႔ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕က ေဒသခံတခ်ိဳ႕က ဘီဘီစီကို ေျပာပါတယ္။..
မိခင္ေသာက
“စက္ သ န တ္ လိုဟာမ်ိဳးႀကီးနဲ႔ အေၾကာ္ဆိုင္ေထာင့္ကေန ကြၽန္မတို႔လမ္းထဲကို ဆ က္ တို က္ ပ စ္ တာ။ ဆက္တိုက္ဆြဲတာ။ ကြၽန္မတို႔မိသားစုက ေၾကာ က္လို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ပုန္းေနၾကရတာ။ အဲသလို ပ စ္ေနတုန္းမွာပဲ လမ္းထဲမွာကေလးေတြ ၁၀၀ ေလာက္ ရွိလာတယ္။ ၃ နာရီမတ္တင္းေလာက္က် ကြၽန္မသားသူထူးစံ ထိ သြား ၿပီ၊ ထိ သြား ၿပီး ေနာ က္ ေစ့ ရွ ပ္ မွ န္သြားတာဆိုၿပီး ၾကားရတာပဲ။..
ကြၽန္မေမာင္ေတြက ဆြဲဖို႔သြားေတာ့ သူတို႔က သ န တ္ နဲ႔ လွ မ္း ပ စ္လို႔ ေရွ႕တိုးမရဘဲ ျပန္လွည့္ေျပးလာခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ထပ္ ကြၽန္မတို႔အသိကေလး ၂ ေယာက္လည္း က်သြားပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မသားေလးကို ဒီ ကု လာ း ေလး ကလည္း မ ေ သ ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ႏွာ ေခါ င္း ထဲ သ န တ္ ထ ည့္ ၿပီး ပ စ္ သြားတယ္လို႔ ျမင္တဲ့သူေတြက ေျပာတယ္” လို႔ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚယဥ္မာခ်ိဳက ငိုရင္းနဲ႔ေျပာျပပါတယ္။..
ငိုရင္းနဲ႔ အသံတိမ္ဝင္သြားလို႔ ခဏနားၿပီးမွ ေဒၚယဥ္မာခ်ိဳက ဆက္ေျပာပါတယ္။”အ ေလာ င္း ကိုလည္း ၁ နာရီေလာက္ၾကာတဲ့အထိ မေကာက္ႏိုင္ဘူး။ နာေရးကူညီေဆာင္႐ြက္တဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကို အကူအညီေတာင္းေတာ့ သူတို႔လည္း အကူအညီမေပးႏိုင္ဘူးလို႔ အသင္းကေျပာတယ္။ ေနာက္ ၁ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့မွ..
သေျပပင္ေက်ာင္းက ဦးဇင္းေတြနဲ႔ ကြၽန္မေမာင္တေယာက္နဲ႔ ထြက္ၿပီး အ ေလာ င္း သြားေကာက္ရတယ္။ ေကာက္ၿပီးေတာ့လည္း သူတို႔က ပ စ္ ခ တ္ ေနလို႔ ကေလး အ ေလာ င္း ကို အိမ္မွာထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔က သေျပပင္ေက်ာင္းတိုက္ထဲ၊ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းထဲသြားေနရတယ္။ ည ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ္ေလာက္က်ေတာ့ ကြၽန္မတို႔အိမ္ကို တခါလာ ပ စ္ ျပ န္တယ္။..
ကြၽန္မတို႔အိမ္ကို သက္သက္ လာ ပ စ္ တာ။ ကြၽန္မတို႔ မွာ ကေလး အေလာ င္း ကို တေယာက္တည္း အိမ္မွာထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္မတို႔က အိမ္မျပန္ရဲလို႔ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းထဲမွာ ေနရတယ္။ ကေလးအ ေလာ င္းနားလည္း မကပ္ရဘူး။ ကိုယ့္သားသမီး ေ သလို႔ေတာင္ ထိုင္ၾကည့္ၿပီး ငိုလည္း မငိုရဲတဲ့အျဖစ္။”..
“အစက ကေလးအ ေလာ င္းကို ေစာင့္ေနတဲ့ ေမာင္ႏွစ္ေယာက္လည္း သူတို႔ လာ ပ စ္ ေတာ့ အိမ္ေနာက္ဖက္ကေန ျမက္ခင္းေပၚဝမ္းလ်ားေမွာက္တြားသြားၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဘက္ထြက္ေျပးရတယ္။ အိမ္ကို မီ း ႀကိဳး ေတြေရာ ထရန္စေဖာ္မာေတြေရာ သ န တ္ နဲ႔ပ စ္ သြားတယ္။ ဝါယာေတြကို အိမ္တံခါးေပါက္ေတြအားလုံးမွာခ်ိ တ္ ၿပီး ေလွ်ာ့ တို က္ သြားတယ္။”..
“မနက္လင္းေတာ့ ၆ နာရီထိုးေလာက္မွ ကေလးအေလာ င္းေရာ ရွိေသးရဲ႕လားဆိုၿပီး သြားၾကည့္ရတယ္။ နာေရးလည္း ဘယ္သူမွမလာရဲဘူး။ အခ်ိန္လည္း သတ္မွတ္ၿပီး မေၾကညာႏိုင္လိုက္ပါဘူး။ အသုဘကားေလးရယ္၊ ကြၽန္မတို႔ မိသားစုကားေလး ၂ စီးရယ္ စုစုေပါင္း ကား ၃ စီးနဲ႔ပဲ ပို႔လိုက္ရတယ္။”..
“အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကြၽန္မတို႔ ထြက္ေျပးေနရတာလည္း ႏွစ္ေနရာရွိၿပီ ေျပာင္းရတာ။ သူတို႔ကိုေၾကာက္လို႔ ကြၽန္မတို႔ပုန္းေနရတာ။ ကြၽန္မတို႔ ပထမေနတဲ့ေနရာကို သိသြားၿပီး ဒီမွာေနလို႔မရဘူးဆိုၿပီး လာ ၿခိ မ္း ေျခာ က္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ ဘာသာေရးထုံးစံအရ သူဆုံးတဲ့ေနရာမွာ ဆြမ္းတရားနာဖို႔ေတာင္ ခုထိမလုပ္ရဘူး။ အျပင္မွာပဲ လုပ္ရတယ္။ အိမ္မွာခုထိ ကေလးရဲ႕ ေသြ း ေတြေတာင္ မသု တ္ ရေသးပါဘူး။”..
အသက္ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား သူထူးစံကို ျမင္းၿခံၿမိဳ႕ ဆူးျဖဴကုန္းသုသာန္မွာ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔က တျခားလိုက္ပါပို႔ေဆာင္သူေတြမပါဘဲ မိသားစုသက္သက္နဲ႔ သၿဂႋဳဟ္ခဲ့ရပါတယ္။ မတ္လ ၃၀ ရက္မွာလည္း ျမင္းၿခံမွာ ဆက္လက္ ပ စ္ ခ တ္ေနတာေၾကာင့္ သူထူးစံရဲ႕နာေရးကို ဘယ္သူမွ မတက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား အမ်ားအျပားက..
ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၾကတယ္ဆိုတာ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာေတြ႕ရပါတယ္။ငါ ေ သရင္မငိုၾကပါနဲ႔လို႔ သူကမွာခဲ့ေပမဲ့ သူ ေ သေတာ့ သူ႔မိသားစုသာမက လူအမ်ားအျပားက မ်က္ရည္က်ခဲ့ၾကရေၾကာင္း လူမႈကြန္ရက္မွာ ေရးသားေျပာဆိုထားၾကပါတယ္။..
